Januari

Een gewone januari maand, niet heel veel bijzonders deze keer. Hier de belevenissen: Op 6 Januari kwam Nadine vroeg in de middag naar huis, want er was een winterstorm voorspeld. Ivar ging die middag voor een paar reguliere boodschappen naar de supermarkt. Verbazingwekkend: wat een drukte! Elk jaar gebeurd het wel een keer dat er slecht weer wordt voorspeld, het eerste wat Amerikanen dan doen is naar de supermarkt om melk, brood en eieren te halen. Alsof je niks in huis hebt. Wat een drukte!

Zaterdag werden we wakker en de wereld was wit met een laagje ijs eronder. Openbaar leven lag plat, sportschool gesloten en bijna geen verkeer. Wandelend naar de Starbucks. Super lekker weer. Koud en een zonnetje. Op de terugweg liepen we nog langs de Aldi. Daar was geen winkelend publiek. De jongen achter de kassa vond het wel lachen: hijzelf kwam uit North Dakota, dit weer stelde niks voor volgens hem.

Op zondag begon het leven weer op gang te komen en op maandag was er weer gewoon werk. Een paar dagen later was het ook weer 20 graden Celsius. Het is hier nooit lang achter elkaar koud.

Ivar is op pad geweest om bij diverse garages navraag te doen over voorwaarden om de auto van Nadine na een privé lease van twee jaar persoonlijk over te nemen. Nou, nou, dat bleek weer Amerikaanse efficiency. Het bleek lastig voor de garages om de kosten boven water te krijgen, bovendien kwamen kosten boven water die ons in eerste instantie niet waren verteld. Bovendien leken de garages niet zo happig. Bij het plaatsen van dit bericht is het net gelukt, maar het duurde voor Nadine toch nog 2 uur bij de garage om het geregeld te krijgen ondanks dat we vooraf alles dachten gecheckt te hebben met de garage.

Nadine ging voor werk een weekje op en neer naar Nederland:
Op donderdagavond 12 januari is Nadine naar Nederland vertrokken. Daar moest ze voor werk zijn voor een heisessie op maandag. Goede vlucht gehad en na wat strubbelingen bij de autoverhuur op weg naar Almere. Hier een paar inkopen gedaan en bij haar moeder geweest. Zaterdag naar Houten om de familie Vial te verrassen. Niek vierde zijn verjaardag en daar was dus iedereen. Alleen Constantijn wist dat Nadine zou komen. Iedereen was helemaal verbaasd om Nadine te zien. Na de verjaardag nog lekker uit eten geweest met Corrie, Theo, Desiree en Constantijn. Daarna doorgereden naar Veghel waar Nadine weer gezellig bij de familie van Dijk mocht verblijven. En ook de nieuwe bewoner hond Rex ontmoet. Zondag ben ik op bezoek bij Jennifer en Bas geweest in Eindhoven. Jennifer is een ex- collega uit Amerika die tegenwoordig in Nederland woont. Superleuk om haar in Nederland te zien. Daarna door naar een andere collega in Nijmegen. Leuk om zijn vrouw en kinderen te ontmoeten. Maandag tot en vrijdag gewerkt en natuurlijk vele mensen gezien en gesproken. Maandagavond ben ik samen met Mirthe en Danique naar de pannenkoekenbaker gegaan en hebben we lekkere pannenkoeken gegeten.
Woensdagavond samen met Danique worsten broodjes gebakken. Deze waren erg goed gelukt. Natuurlijk nog wel even naar mijn favoriete fysiotherapeut en daarna naar mijn favoriete kapper geweest. In Nederland was er ook ijs en sneeuw. Gelukkig niet zoveel last van gehad. En Mirthe en Danique hebben ook nog even op het ijs voor hun huis gelopen/gerend.
Vrijdagavond weer naar Amerika gevlogen en een rustig weekend gehad met veel regen. Ivar heeft in de stromende regen de auto gewassen en ook het terras schoongespoten.

Ivar had niet heel veel te melden over de week dat Nadine in Nederland was: Op de zondag heeft hij een 10km hardloopwedstrijdje gedaan in Snelville. Het was er allemaal heel kleinschalig. De uitdrukking: ‘in het land der blinden is eenoog koning’ werd hier duidelijk: 23 deelnemers met niet heel veel snelheid, daarom won hij voor het eerst van z’n leven een hardloopwedstrijd! ‘s avonds was er American Football op TV, heerlijk op de bank gehangen en een pizza laten bezorgen, biertje erbij en verder niks, lekker!

Verder in de week nog wat foto’s gemaakt van vogels in onze tuin.

Op de donderdag was vriend Steve vanuit Louisville in de buurt vanwege werk. ’s Avonds had hij een bedrijfsuitje waarvoor hij ook mij vroeg. Zo kon het gebeuren dat ik zomaar ineens stond te bowlen met een paar wild vreemden. Toch ook weer gezellig.

En toen was Ivar alweer bijna jarig. Door een drukke week tijdens zijn verjaardag zijn we het weekend ervoor lekker uiteten gegaan. Lekker Sushi gegeten bij Ivar zijn favoriete Sushi plek. Nadine was op zoek naar een nieuwe breiproject en bedacht dat ze iets wilde gaan maken met wol die ze van Annette had gekregen. Texelse schapenwol en bij nader onderzoek bleken daar allerlei leuke verrassingen in te zitten. Pickwick Dutch thee, markeerders en als allerlaatste een projecten tasje gemaakt door Annette met Nederlandse molentjes. Dank je wel voor deze leuke verrassing.

In de week dat Ivar jarig was, was er ook een beurs in Atlanta. Een ex-werkgever alsmede een bedrijf waar een ex-collega werkt hadden een stand op de beurs. Ivar heeft voor beide bedrijven wat materiaal gekocht en ook geholpen met het opbouwen- en demonteren van de stands. Dat was leuk, leerzaam en gezellig. Met beide bedrijven ben ik ook op stap geweest: op donderdag nadat de beurs gesloten was, heb ik samen met ex-collega’s Joost, Ulrik en Arjan bijna een uur op de kist gewacht waarin het materiaal retour zou moeten. Toen die niet kwam, zijn we maar naar de schietbaan gereden. Daar hebben we met verschillend wapentuig (waaronder een .44 Magnum en een Kalasjnikov) geschoten. De Magnum had een enorme terugslag. Een week later voelde ik het nog in m’n elleboog. Na het knallen zijn we teruggereden naar de beurs. De kist was er nu wel. We hebben de spulletjes die terug moesten naar Nederland ingepakt en zijn toen gaan eten in ‘the century house’, vlakbij ons huis in Woodstock. Daarna dachten we de outlet nog te kunnen bezoeken voor wat gewinkel, maar helaas bleek die om 9.00u gesloten. We zijn terug gereden aar het hotel en hebben nog wat gedronken in een vage kroeg. Om een uur of 11 waren we weer in het hotel. Joost had twee bedden op z’n kamer, dus daar kon ik mooi slapen. Vrijdagmorgen zijn we naar het Olympisch zwembad gereden. Joost wilde hier graag zwemmen. Hij had erover gebeld en het leek mogelijk. Helaas voor ons was de timing niet al te best: er was al ’s morgens om 8.00uur een enorme drukte vanwege een wedstrijd voor high school scholieren. Er was geen plek meer in het ‘echte’ bad, maar in een bad in een andere ruimte hebben we toch nog bijna een half uur gezwommen. Daarna zijn we nog naar de outlet gereden. Vervolgens heb ik de mannen naar de luchthaven gebracht en ben ik weer naar de beurs gereden. Daar heb ik nog even geholpen met het demonteren. Vervolgens ben ik met Stef en zijn baas Hans-Jurgen gaan lunchen. Daarna naar hun hotel en wat later zijn we met de taxi naar het hard-rock cafe gegaan om te eten. Daarna weer met de taxi naar stadgedeelte Buckhead, waar we eerst in een oer saaie kroeg terecht kwamen. Gelukkig vonden we nog een ander café, dat eigenlijk bestond uit drie cafés die met elkaar verbonden waren. Het was er goed gezellig en we waren met afstand de drie oudsten in de zaak. Na hier een hele tijd te zijn geweest wilden mijn twee kompanen naar een strip-tent (!). Voor alles een eerste keer, dus niet veel later zat ik heel verwondert om me heen te kijken in ‘the pink pony’. Het leek net als in een film. Dames in lingerie het podium op en er poedelnaakt weer af, dollars die door de lucht vlogen en sigaren rokende kerels. Het viel me op dat er ook nog heel wat koppels als bezoeker binnen waren. Haha, grappige ervaring. Ook Stef had twee bedden op z’n kamer, dus tegen vieren lag ik daar op bed. Zaterdagmorgen zijn we naar de schietbaan gegaan en heb ik me wederom verwondert over al het wapentuig wat er uitgestald lag. Nadat ik de mannen naar de luchthaven heb gebracht kon ik weer naar huis. Wat een leuke dagen, dank mannen!

In de week van de beurs is Nadine op woensdagavond met drie Nederlandse collega’s uiteten geweest op de Square in Marietta. Toen we daar aankwamen waren er opnames voor MacGyver aan de gang. Wat een happening, verkeer moest soms stil worden gelegd anders was er teveel achter grond lawaai.

Zaterdagmorgen, terwijl Ivar aan het schieten was, is Nadine met een Nederlandse collega, die waarschijnlijk als expat naar Amerika komt rondgereden om huizen te bekijken. En zondag was er de superbowl. Hier hebben we met z’n drieën naar gekeken.

Ivar heeft bij een collega van Nadine geholpen bij de verbouwing van de keuken. Allereerst was er een probleem met de elektriciteit. Er moesten twee stroom (fase) draden naar de keuken en ook een nul en een aarde draad. In het verleden waren de nul en aarde draad hier 1, maar tegenwoordig hoort het gesplitst te zijn, terwijl het in een oude meterkast gewoon weer bij elkaar komt. Er was door een elektricien al stroom naar de keuken gelegd, maar ik kon geen spanning meten tussen de fase draden en de nul of aarde. In de kruipruimte bleek waarom: de nul was niet aangesloten en de aarde zat wel aan de metalen verbindingsdoos vast, maar de gangbare stalen leiding waar elektriciteitsdraden inzaten ontbrak! Bovendien zat de verbindingsdoos gemonteerd op een houten plaat. Tja, elke elektricien zou dan wel weten dat de aarde geen contact maakt. De oplossing was inderdaad zo simpel als dat het leek. Ook heb ik geholpen bij het maken van een paar stopcontacten en het maken van ophangpunten voor de afzuigkap. Dat is hier nog niet heel makkelijk, want alles is gips en houten balken. Maar ook dit lukte. Best leuk om te doen!

Later in de week heeft Ivar nog geluncht met diezelfde Nederlandse collega. We zochten een plek die lag tussen ons huis en Vanderlande. We kwamen uiteindelijk uit bij Domino’s pizza! Er waren geen zitplaatsen binnen, dus we hebben op de stoep, maar in een heerlijk zonnetje, onze pizza gegeten. Helemaal top!

Op vrijdagavond was het weer tijd om in het vliegtuig te stappen: op naar Nederland!